Αυτό το masterclass μου έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία για να σκεφτώ για το τι διδάσκω, πώς το διδάσκω και πώς αξιολογώ την πρόοδο. Υπήρξε μια πολύ καλή εμπειρία, μεταξύ άλλων, σε μεταγνωστικό επίπεδο.

Σε σχέση με την ειδική αγωγή έχω να κάνω την ακόλουθη παρατήρηση: Όταν διδάσκουμε μαθητές με σοβαρές αναπτυξιακές διαταραχές συχνά θεωρούμε πως εξαιτίας των γνωστικών τους ελλειμμάτων δεν μπορούν να αναπτύξουν μεταγνωστικές δεξιότητες. Ωστόσο, ακόμα και μαθητές με νοητική υστέρηση είναι σε θέση να διδαχθούν να αυτο-παρατηρούν τη συμπεριφορά τους και να την αυτό-αξιολογούν (με τη βοήθεια π.χ. φύλλων και συστημάτων αυτοκαταγραφής) δεξιότητες απαραίτητες για τη μεταγνώση. Επομένως, αντί να εστιάζουμε μόνο στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων είναι σημαντικό να εστιάζουμε και στην ανάπτυξη της μεταγνώσης, στο βαθμό και το επίπεδο που μπορεί αυτή να εξελιχθεί σε κάθε διαφορετικό άτομο (διαφοροποίηση της διδασκαλίας). Έτσι σε έναν μαθητή της τάξης μπορούμε να ζητήσουμε να μας εξηγήσει τον τρόπο που σκέφτηκε για να λύσει ένα μαθηματικό πρόβλημα και σε έναν άλλον να μετρήσει πόσα προβλήματα έλυσε σωστά και ίσως να αυτό-αξιολογήσει το βαθμό της συγκέντρωσης της προσοχής του, κατά τη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων.