Πληροφορίες για τον ρόλο του δάσκαλου - εκπαιδευτή.

 Πραγματοποίηση μιας αρχικής αξιολόγησης για τον εντοπισμό των επιπέδων γνώσεων, δεξιοτήτων και των ιδιαίτερων μαθησιακών δυσκολιών.  Η συμπερίληψη εργαλείων όπως συνεντεύξεις, ερωτηματολόγια ή άτυπες παρατηρήσεις

Δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος όπου ενισχύεται η διαπολιτισμική επίγνωση στην τάξη και ορισμός κανόνων συμπεριφοράς με σκοπό τον αλληλοσεβασμό.

Προσαρμογή του περιεχομένου διδασκαλίας, χρησιμοποίηση διαφοροποιημένων στρατηγικών μεθόδων διδασκαλίας και παροχή υλικού που συνδέεται με τις εμπειρίες του μαθητή.

Υποστήριξη κοινωνικής έντασης με στόχο την ενδυνάμωση της συνεργασίας μεταξύ των μαθητών μέσα από ομαδικές δραστηριότητες, χρησιμοποίηση του συμμαθητή - μέντορα ώστε να βοηθήσει το νέο παιδί να προσαρμοστεί.

Συνεργασία με άλλους επαγγελματίες, αρωγή από ειδικούς παιδαγωγούς ή από σχολικούς ψυχολόγους, όπου είναι απαραίτητο η ενημέρωση με τους γονείς για την πρόοδο του παιδιού.

Παρακολούθηση και ανατροφοδότηση, καταγραφή της προόδου του παιδιού μέσω παρατηρήσεων και συστηματικής ανατροφοδότησης και αναπροσαρμογή στις διδακτικές σύμφωνα με τις ανάγκες.

Κατασκευή Χάρτη Ενσυναίσθησης

Ο χάρτης ενσυναίσθησης είναι εργαλείο που βοηθά να κατανοήσετε καλύτερα τις ανάγκες του ατόμου. Περιλαμβάνει τα παρακάτω μέρη:

 Σκέψεις: Τι μπορεί να σκέφτεται το παιδί;

• "Θα με αποδεχτούν;"
• "Πώς θα προσαρμοστώ σε αυτό το περιβάλλον;"

 Συναισθήματα: Πώς μπορεί να νιώθει;

• Άγχος, αβεβαιότητα, ενθουσιασμός, μοναξιά.

 Ανάγκες: Τι χρειάζεται;

• Υποστήριξη, ασφάλεια, σαφήνεια σχετικά με το πρόγραμμα, κοινωνικές ευκαιρίες.

 Δράσεις: Τι πρέπει να κάνετε;

• Διερεύνηση του ιστορικού (πολιτισμικού, εκπαιδευτικού).
• Παροχή πληροφοριών για την τάξη/ομάδα.
• Δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος.

Στρατηγικές για την απόκτηση πληροφοριών

• Συζήτηση με το παιδί/εκπαιδευόμενο: Ερωτήσεις για ενδιαφέροντα, προτιμήσεις, δυσκολίες.
• Επικοινωνία με τους γονείς/κηδεμόνες: Ανάλυση οικογενειακού και πολιτισμικού υπόβαθρου.
• Παρατήρηση: Συμπεριφορά, αλληλεπιδράσεις με συνομηλίκους.
• Συνεργασία με συναδέλφους: Ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών.

Βιβλιογραφία

Cummins, J. (2001). Negotiating identities: Education for empowerment in a diverse society (2nd ed.). Los Angeles, CA: California Association for Bilingual Education.

Tomlinson, C. A. (2017). How to differentiate instruction in academically diverse classrooms (3rd ed.). Alexandria, VA: ASCD.

  Nieto, S. (2010). The light in their eyes: Creating multicultural learning communities (10th ed.). New York, NY: Teachers College Press.

  Banks, J. A. (2015). Cultural diversity and education: Foundations, curriculum, and teaching (6th ed.). New York, NY: Routledge.

Hammond, Z. (2015). Culturally responsive teaching and the brain: Promoting authentic engagement and rigor among culturally and linguistically diverse students. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.

Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Pianta, R. C., Hamre, B. K., & Allen, J. P. (2012). Teacher-student relationships and engagement: Conceptualizing, measuring, and improving the capacity of classroom interactions. In S. Christenson, A. Reschly, & C. Wylie (Eds.), Handbook of research on student engagement (pp. 365-386). Springer.

Calloway-Thomas, C., Arasaratnam-Smith, L.A., & Deardorff, D.K. (2017). The role of empathy in fostering intercultural competence, In Deardorff, D.K., & Arasaratnam-Smith, L.A., Intercultural Competence in Higher Education International Approaches, Assessment and Application. (Κεφ. 3).

Malikiosi-Loizos, M. (2008). Η πολυπολιτισμική διάσταση της ενσυναίσθησης. PSYCHOLOGIA 15(1), 1-15. https://www.researchgate.net/publication/270589453_The_multicultural_dimension_of_empathy_in_Greek  

Pegrum, M. (2008). Film, Culture and Identity: Critical Intercultural Literacies for the Language Classroom. Language and Intercultural Communication, 8(2), 136-154.